Klau takde aral, pg2 esok aku dh berada kt kg hubby aku. Ni kes balik mengejut. Mlm ni baru nk btolak. A few days ago, my SIL call, ckp her auntie sakit tenat. Dgr jer berita tu, dang2 tu gak hubby nak blik kg. Masalahnya tak dpt cuti since keje2 kt site takde org nk monitor sdgkn skrg ni tempoh kritikal utk menyiapkn masjid tu. & aku plak msih blom ada assistant, takde sape nk take over keje aku. Gaduh jugak la aku dgn hubby tp nsib baik dpt pujuk dia utk tunggu weekend ni. Lgpun boss dh setuju klau setakat nk amik cuti 1 hari.
Hubby mmg rapat dgn mak cik dia ni. Kitaorg panggil dia Mek Tam. Dia ni adik pd my MIL. Dh lama terlantar sakit, skrg duk umah my PIL since dia sebatang kara. Suami dia dh lama meninggal & takde anak. Dulu dia duk sorang2 kt tgh2 bandar KT, kt jln seri nesan 4. Semasa mudanya dia jual kuih muih. Sape2 yg asal dr trganu & biasa merayau kt bndr KT, dulu ada satu kedai makan kepunyaan bangsa cina kt tapak pustaka seri intan depan stesen teksi skrg. Klau anda perasan, kt depan kedai mkn tu, ada org jual pisang/ubi/keropok goreng & kuih muih. Itu mak cik dia la. Dulu dia amik abg hubby aku sebagai anak angkat. Bila dia jatuh sakit, my PIL amik dia duk umah diaorg. Dia kna penyakit parkinson. Mcm2 cara berubat dh dibuat. Smpaikan my MIL prnh beberapa kali bawak his sister ke thailand (aku dh lupa nama tpt tu) utk berubat. Katanya bomoh kt ctu mmg handal & mampu mengubati segala mcm jenis penyakit. My MIL tengok sndiri, org yg lumpuh boleh bjln, org yg bisu boleh bcakap tp cara pengubatan tu gagal mengubati penyakit his sister. Btul la kan, pakar2 perubatan dr barat pn msih gagal menemui penawar bg penyakit parkinson ni. So skrg dh smpai tahap kritikal. Klau tak amik ubat, mmg langsung tak bleh bgerak. Dulu masa hubby duk kg, dia la yg papah his auntie ke bilik air ke, nk bangun ke, nk mengalihkan tubuh dia ke bila baring. Dia mmg tak panggil org lain dh klau hubby ada kt umah tu.
From my SIL's story, keadaan Mek Tam dh agak nazak. Dh tak boleh bcakap, mata pun dh tak boleh buka. So we decided utk balik mlm ni. Moga2 kami sempat utk jupe dia.
Hubby mmg rapat dgn mak cik dia ni. Kitaorg panggil dia Mek Tam. Dia ni adik pd my MIL. Dh lama terlantar sakit, skrg duk umah my PIL since dia sebatang kara. Suami dia dh lama meninggal & takde anak. Dulu dia duk sorang2 kt tgh2 bandar KT, kt jln seri nesan 4. Semasa mudanya dia jual kuih muih. Sape2 yg asal dr trganu & biasa merayau kt bndr KT, dulu ada satu kedai makan kepunyaan bangsa cina kt tapak pustaka seri intan depan stesen teksi skrg. Klau anda perasan, kt depan kedai mkn tu, ada org jual pisang/ubi/keropok goreng & kuih muih. Itu mak cik dia la. Dulu dia amik abg hubby aku sebagai anak angkat. Bila dia jatuh sakit, my PIL amik dia duk umah diaorg. Dia kna penyakit parkinson. Mcm2 cara berubat dh dibuat. Smpaikan my MIL prnh beberapa kali bawak his sister ke thailand (aku dh lupa nama tpt tu) utk berubat. Katanya bomoh kt ctu mmg handal & mampu mengubati segala mcm jenis penyakit. My MIL tengok sndiri, org yg lumpuh boleh bjln, org yg bisu boleh bcakap tp cara pengubatan tu gagal mengubati penyakit his sister. Btul la kan, pakar2 perubatan dr barat pn msih gagal menemui penawar bg penyakit parkinson ni. So skrg dh smpai tahap kritikal. Klau tak amik ubat, mmg langsung tak bleh bgerak. Dulu masa hubby duk kg, dia la yg papah his auntie ke bilik air ke, nk bangun ke, nk mengalihkan tubuh dia ke bila baring. Dia mmg tak panggil org lain dh klau hubby ada kt umah tu.
From my SIL's story, keadaan Mek Tam dh agak nazak. Dh tak boleh bcakap, mata pun dh tak boleh buka. So we decided utk balik mlm ni. Moga2 kami sempat utk jupe dia.
No comments:
Post a Comment